آیا کودکان باید ماهی بخورند؟
ماهی یک غذای با ارزش غذایی بالا چه در حقیقت و چه در ذهن مصرف کنندگان است. ماهی منبع پروتئین با ارزش بیولوژیکی بالا و اسیدهای چرب امگا 3 است. اسیدهای چرب امگا 3، اسیدهای چرب ضروری نیز نامیده می شوند و مصرف کافی آنها در نوزادان و خردسالان با رشد و رشد مغز و همچنین با یک سری اثرات مفید بر روی بدن انسان مرتبط است که به ارتقای سلامت و پیشگیری از بیماری های مزمن کمک می کند.
فلزات سنگین و چگونگی افزایش آنها در ماهی
در مقابل، اطلاعات حاصل از آزمایشات روی ماهی ها به عنوان گزینه ای برای جمعیت های حساس مانند نوزادان، کودکان و زنان باردار، بر روی ماهی ها سایه افکنده است. اطلاعات نشان می دهد که ماهی می تواند حاوی سطوح بالایی از فلزات سنگین مانند جیوه و سرب باشد. غلظت فلزات سنگین در ماهی را می توان با جذب ماهی از محیط و از طریق رژیم غذایی افزایش داد. از آنجایی که فلزات سنگین تقریباً در همه ماهی ها و همچنین در سایر غذاها قابل شناسایی است، حداکثر سطوح مطلوب برای کل جمعیت تعیین شده است. وقتی از این سطوح تجاوز نشود، غذاها برای مصرف بی خطر هستند.
چه چیزی می توانند در بدن کودک ایجاد کنند؟
فلزات سنگین به عنوان سموم عصبی عمل می کنند و بر عملکرد مغز و سیستم عصبی تاثیر می گذارند. علاوه بر این، به نظر می رسد که آنها در بدن تجمع می یابند و برای چندین سال دفع یا متابولیزه نمی شوند. در عین حال، بدن نوزادان و کودکان به دلیل در حال شکل گیری و به دلیل وزن کم، حساس تر است.
کدام ماهی بیشترین میزان را دارد؟
بیشترین میزان فلزات سنگین عمدتاً در ماهی های بزرگ یافت می شود. طبق مطالعات نهادهای یونانی، مانند انستیتوی تغذیه یونان، و همچنین وزارت کشاورزی ایالات متحده، باید از ماهی سالمون، ماهی تن، شمشیر ماهی، ماهی خال مخالی بزرگ (عمدتاً اقیانوس اطلس) و به طور کلی ماهی های بزرگ اجتناب شود. در عوض، ماهی یا غذاهای دریایی کوچکتر را به دلخواه انتخاب کنید.
مشاوره
اطلاعات تغذیه ای و توصیه های مربوط به رژیم غذایی شیرخوار-نوپا به راهنمایی کلی برای این گروه سنی اشاره دارد. زمانی که هر کودک می تواند با غذاهای جامد آشنا شود یا بیشتر به رژیم غذایی آن اضافه شود، برای هر فرد متفاوت است توصیه می کنیم در مورد نیازهای تغذیه ای خاص کودک خود از پزشک اطفال خود مشاوره بگیرید.
