نقش هر دو جنس
گاهی اوقات تربیت فرزند بر عهده مادر تلقی می شود. «زن برای بزرگ کردن فرزندان است» عبارتی است که سال‌هاست بر تصورات مردم حاکم بوده و اما اشتباه است. سهم پدر در آفرینش کودک به اندازه سهم او در تربیت کودک ضروری است.
البته در تکالیف و نقش والدین تفاوت هایی وجود دارد، اما حضور هر دو نیز در حدی که شرایط هر زمان اجازه می دهد ضروری است.
غیبت پدر ممکن است در خانه محدود شود، به عبارت دیگر ممکن است پدر در خانه غیبت کند اما نباید در زندگی کودک نباشد. از آنجایی که عکس العمل های فرزندان نسبت به طلاق بسته به سن و زمینه شناختی و عاطفی متفاوت است، مدیریت شرایط به گونه ای مهم است که در رفع نیازها و خواسته های همه اعضای خانواده تعادل ایجاد شود. این واقعیت که مادر حضانت را بر عهده دارد به این معنی نیست که نقش او “ارزش بیشتری” دارد همچنین به این معنی نیست که مادر می تواند جایگزین نقش پدر شود.
(www.paidorama.com)
